Over ons
U bent hier:
- Home
- Over ons
Over ons
Wij zijn Sebastiaan Meijer en Ingrid Bijwaard wij hebben samen 2 kinderen Sofia en Thymen. Beide zijn wij werkzaam in de zorg maar droomde ook van een leven als zelfstandig ondernemer. Na het besef, dat wij van nog eens 35 jaar in de zorg te moeten werken minder gelukkig zouden worden, hebben wij onze dromen en wensen op papier gezet. Dit hebben wij ontwikkeld tot ons plan Gasterij “De Zoete Kroon”. Na een lange zoektocht naar de juiste locatie zijn wij sinds Oktober 2017 trotse eigenaren van de monumentale boerderij aan de Noorderstraat 9 te Noordbroek.
Wij zijn blij dat wij na een grote renovatie en velen verbouwingen zicht gaan krijgen op de opening van ons bedrijf.
Planning is medio zomer B&B kamer Voorhuis klaar voor verhuur
Medio zomer 2023 grote opening Gasterij “De Zoete Kroon”!
Wij hopen u dan ontmoeten!
Sebastiaan & Ingrid


Geschiedenis van het pand
In het dorp Noordbroek staan langs de Hoofdstraat en de Noorderstraat een middeleeuwse kerkgebouw en een verscheidenheid aan monumentale, met name Oldambdster boerderijen. Een ervan is boerderij Noorderstraat 9. In het Monumentenregister is boerderij Noorderstraat 9 als volgt omschreven: “boerderij van het Oldambtster type met zelfstandig overkapt voorhuis. Omlijste ingang opzij. In de voorgevel twee series zoldervensters. Geschoren linden voor de zuidgevel”.
De boerderij is een vervanging van een ouder exemplaar. Al in de 18e eeuw is er sprake van een boerderij op dit perceel. In 1789 werd de boerderij aangekocht door Eppo Harms Buitenman van zijn moeder en zuster. De huidige boerderij werd in 1802 door hem gebouwd. Het jaartal 1802 wordt aangetroffen in de zandstenen basementen onder het kozijn van de toegangsdeur aan de zuidzijde in de tweede krimp. De bouw vond plaats tijdens de Franse overheersing die duurde tot 1813. In de Franse tijd stegen de prijzen van landbouwproducten enorm omdat de overzeese handel door het Continentaal Stelsel volledig was lamgelegd. Het gevolg hiervan was dat de handel met Engeland, de Oostzeelanden en Rusland, de vroegere graanschuur van Europa, was geblokkeerd. Het was daardoor economisch gezien een zeer goede tijd voor de agrarische bevolking en er was geld voor het bouwen of vernieuwen van boerderijen. Mogelijk werd het woongedeelte van de boerderij in 1802 verbouwd en het bedrijfsgedeelte geheel vernieuwd.
Net als bij de schuin aan de overzijde gelegen boerderij nummer 4, is het zadeldak van de woning steiler dan het dak van het bedrijfsgedeelte terwijl de nokhoogte van het woongedeelte lager is dan die van het bedrijfsgedeelte. Dit is bijzonder want bij de eerste krimp tussen woonhuis en schuur steekt de muur van de schuur bij deze boerderij daardoor boven het dak van het woonhuis uit, zodat er in feite sprake is van een kop-romp type. Dat boerderijtype komt hoofdzakelijk voor op het Hogeland. De omschrijving in het Monumentenregister is dus in feite niet geheel juist, want kenmerkend voor Oldambtster boerderijen is dat het woon- en bedrijfsgedeelte dezelfde nokhoogte en dezelfde dakhelling hebben, te weten circa 38o .
De voorgevel heeft aan de voorzijde vier ramen op de begane grond, daarboven een rij gevelankers met daar weer boven een dubbele rij kleinere ramen in de geveltop. De neo-klassieke hoofdingang van de boerderij bevindt zich in de linker zijgevel van het woonhuis (de kop van de boerderij). Aan de uiteinden van de nok van het woongedeelte zijn schoorstenen geplaatst, waarbij het opvallend is dat de tegen de kopgevel van het bedrijfsgedeelte geplaatste schoorsteen nauwelijks boven de nok van het bedrijfsgedeelte uitkomt. De achtergevel werd vermoedelijk in het tweede kwart van de vorige eeuw vernieuwd met gebruikmaking van rode Groninger strengpersstenen. De wijziging had vermoedelijk voor een deel te maken met de gewijzigde bedrijfsvoering. Door de aanschaf van een of meerdere tractoren waren er geen paarden meer nodig om het land te bewerken. De traditionele paardenstaldeur in het midden van de achtergevel ontbreekt wellicht om die reden.